现在很多人着急，想见性。心急吃不了热豆腐，越急越不行。只要好好地听佛的话，好好地去积累资粮，好好地去忏悔业障，你的相续不断成熟，到了那个时候，自然就会明白的。

苦乐源于善恶，善恶来自于内心。能依照佛法调伏自心，也就开启了无量利乐的源泉。

不仅身体是无常的，外在的世界也无一不是如此。
高山平川、城市乡村、大漠戈壁……这些形形色色的环境，既有赏心悦目的地方，也有危险凶恶的处所。但不管是什么样的，终究都会被无常摧毁，就像沧海可以化为桑田一般，改头换面。
——法王晋美彭措

实际上，我们认为会带来快乐的事情本身并不具有乐的自性，否则，我们一直做这些事，会一直快乐并且越来越快乐。像财、色、名、食、睡，大家都认为的乐事，钱越多就越快乐吗？名气越大就越快乐？不尽然。希阿荣博堪布：我们在快乐这件事上会犯的三个错误

མགོན་པོ་བྱམས་པ།ཐེག་པ་མཆོག་ལ་དང་བ་དང་། བར་མ་དང་ནི་སྡང་བ་ཡི།། ཕུང་པོ་གསུམ་ནི་མི་དག་དང་།། རྨ་བྱ་དང་ནི་ཡི་དྭགས་འདྲ།། ཞེས་གསུངས།
弥勒菩萨：
于胜乘净信，中等与嗔群，三种如众人，孔雀与饿鬼。

以前提到过，我们现在预防很多问题的方法是什么呢？就是买养老保险、医疗保险等很多保险。买这些保险的目的，就是预防万一遇到了什么问题能够对受到的损失予以补偿。但是，有些更需要保险的问题，我们却没有保险。大家认真思考一下，我们所作所为的一切，就是为了生存—短短十几年、几十年的生存。但十年、二十年过去后，在我们死了以后，我们的生命相续还会存在，那时我们会没有任何准备和保险。这个时候最需要的真正的保险是什么呢？就是菩提心。菩提心是我们永久的、终极的保险。为了整个生命轮回，为了保证我们的安全，我们需要“买”一个这样的保险。这个保险不是拿钱去买，而是要用慈悲心去修，有慈心、悲心才可以修菩提心。很多大乘经典里面说，一旦有了菩提心，并且没有舍弃这个菩提心或者菩萨戒，此人永远也不会堕入恶趣。这是肯定的，所以菩提心很重要。网页链接 [慧灯之光四：如何做一个标准的居士（二）]

རྒྱུད་བླ་མ་ལས།ངེས་པར་འབྱིན་པ་ས་བཅུ་སྟེ།།ཚོགས་གཉིས་དག་ནི་དེ་ཡི་རྒྱུ།།དེ་འབྲས་བྱང་ཆུབ་མཆོག་ཡིན་ཏེ།།བྱང་ཆུབ་སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་འཛིན།།ཞེས་གསུངས།
《宝性论》：
出离即十地，二资是彼因，彼果胜菩提，菩提摄众生。

世间的一切，并非一成不变。
就拿身体来说，年轻时，我们的脸庞犹如白莲花一样白里透红，英俊可爱，但即便美若天仙，一旦人老珠黄，也会像一截干枯的朽木，这时，自己看自己都心生厌烦，只有在心里默默怀念一去不复返的青春。
多少人愿意欣赏老迈的身体呢？像我们这些上了六十岁的老年人，年轻人看了都会避之不及。但可以预见，在不久的将来，他们健美挺拔的身体，也定会如我们一样老朽。
——法王晋美彭措

许多人不懂什么叫爱，只不过把自私的实执，美其名曰为“爱”。
真正的爱，是无论在任何时候、任何地点、对任何众生，既不恨，也不害。
这种爱在佛教中，叫大乘菩提心。

我们现在并不缺少法，而是缺少对法的恭敬心和欢喜心。若是心态调整好了，很快就能把这些功德纳入到自己的相续中。积累功德不难，因为功德都是本具的。主要是我们的心发不出来，心的力量不够，所以无法启发本具的光明。

成就者恰美仁波切在《极乐愿文》中云：“无数广大三千界，遍满珍宝作布施，不如听闻极乐刹，阿弥陀佛名号后，以信合掌福德大，是故敬礼无量光。”

在每个星球上，超越人类肉眼范畴的生命肯定是存在的。迄今为止，人们也尚未找到其他星球上存在以普通肉眼可以观测到的生命的确切证据。因此，地球目前就成为无数生命的唯一故乡，成为这些生命的诞生之地、生存之地，以及其尸身的归宿之地。由此可见，地球属于所有的生命，而不仅仅是人类的。人类只不过是这些生命中的一个成员而已，仅有在此星球上生存的权利，而没有随意破坏地球资源及支配其他生命的权利。网页链接 [慧灯之光三：世界和平共处的诀窍—平等生存]

只有依靠渴求解脱的心和如理如法地修行，才能救护自己，其他的人是爱莫能助的。譬如，表面上好像是阿弥陀佛在度我们，可是，我们自己必须要真正地发心，真正地断恶修善，痛改前非，竭尽全力地观想、念佛——如是努力地真修实干，才是阿弥陀佛能度我们的因。如果我们什么都不做，那么，阿弥陀佛也不可能 ...全文

世间上的分别念永远也不会自然间断，不要说在白天，即使晚上梦境中的分别念也连绵不断，我们每日就是这样在浑浑噩噩中度过。从无始以来到现在，就是以如此分别念使无数的有情在轮回中不断地流转，什么时候当我们使自己的心安住下来，在本性中休息，彼时所有的分别念就没有了。——法王如意宝晋美彭措

每个人在不久的将来，注定都会走上这条路——离开这个幻化无常的人间，离开自己最爱恋的亲人。因此，对于今生的一切，我们没必要过于执著，而应抓紧时间，为长久的安乐而修行正法，为死亡的到来做好充分准备。
——法王晋美彭措

ས་སྐྱ་བསོད་ནམས་སེང་གེས།ཀྱེ་མ་ཀྱི་ཧུད་སྙིགས་དུས་སེམས་ཅན་རྣམས། །རྒྱ་བོད་མཁས་གྲུབ་རྣམས་ཀྱིས་མགྲིན་གཅིག་ཏུ། །བཀྲལ་བའི་ལམ་བཟང་གསེར་རྒྱན་དོར་ནས་ནི། །རང་བཟོའི་མགལ་དུམ་རྒྱན་དུ་བྱེད་པ་མཚར། །ཞེས་གསུངས།
萨迦索朗桑格：
呜呼浊世诸众生，舍弃了“金项链”般印藏智者共同赞叹的妙道，而把“灰烬”般自己所造的的东西拿来装饰，实在遗憾！

འདི་འདྲ་བྱེད་དགོས། 慈诚罗珠藏文微博的微博视频

（9）
༩ འདི་སྐད་བདག་གིས་ཐོས་པ་དུས་གཅིག་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་རྒྱལ་བུ་རྒྱལ་བྱེད་ཀྱི་ཚལ་མགོན་མེད་ཟས་སྦྱིན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བ་ན་བཞུགས་སོ།། དེའི་ཚེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་བཀའ་སྩལ་པ། དགེ་སློང་དག་འདི་ལྟ་སྟེ། གཟུགས་མི་རྟག་པའོ།། མི་རྟག་པ་ནི་སྡུག་བསྔལ་ལོ།། སྡུག་བསྔལ་ནི་བདག་མེད་པའོ།། བདག་མེད་པ་ནི་བདག་གི་བ་མེད་པའོ།། དེ་བཞིན་དུ་བལྟ་བ་ནི་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བའོ།། དེ་བཞིན་དུ་ཚོར་བ་དང་། འདུ་ཤེས་དང་། འདུ་བྱེད་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་རྣམས་མི་རྟག་པའོ།། མི་རྟག་པ་ནི་སྡུག་བསྔལ་ལོ།། སྡུག་བསྔལ་ནི་བདག་མེད་པའོ།། བདག་མེད་པ་ནི་བདག་གི་བ་མེད་པའོ།། དེ་བཞིན་དུ་བལྟ་བ་ནི་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བའོ།། ཉན་ཐོས་ཀྱི་སློབ་བུ་རྣམས་ཀྱིས་འདི་ལྟར་བལྟ་བར་བྱ་སྟེ། གཟུགས་ལ་ངེས་པར་འབྱུང་བར་བྱའོ།། དེ་བཞིན་དུ་ཚོར་བ་དང་། འདུ་ཤེས་དང་། འདུ་བྱེད་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་རྣམས་ལ་ངེས་པར་འབྱུང་བར་བྱའོ།། ངེས་པར་འབྱུང་བས་མི་དགའ་བར་འགྱུར་རོ།། མི་དགའ་བས་རྣམ་པར་གྲོལ་བར་འགྱུར་རོ།། རྣམ་པར་གྲོལ་བས་ཡང་དག་པའི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེས་སོ།། བདག་གི་སྐྱེ་བ་ནི་ཟད། ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ནི་བསྒྲུབས། བྱ་བ་རྣམས་ནི་བྱས་སོ།། བདག་གི་འབྱུང་བར་འགྱུར་བའི་སྐྱེ་བ་མི་ལེན་པ་ཡང་ཤེས་སོ།།
དེའི་ཚེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དེ་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་ནས། དགེ་སློང་དེ་དག་ཡི་རངས་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་གསུངས་པ་ལ་མངོན་པར་བསྟོད་དོ།།
如是我闻：
一时，佛住舍卫国祇树给孤独园。
尔时，世尊告诸比丘：“色无常，无常即苦，苦即非我，非我者亦非我所。如是观者，名真实正观。
如是受、想、行、识无常，无常即苦，苦即非我，非我亦非我所。如是观者，名真实正观。
圣弟子如是观者，厌于色，厌受、想、行、识。厌故不乐，不乐故得解脱。解脱者真实智生。我生已尽，梵行已立，所作已作，自知不受后有。”
　　时，诸比丘闻佛所说，欢喜奉行。

ཇོ་ནང་ཏཱ་ར་ནཱ་ཐའི་ཞལ་ནས།རྙེད་དཀའི་མི་ལུས་ཐོབ་པ་ལ། །སྡུག་བསྔལ་གྱི་འཁོར་ལོ་མ་སྐོར་ཅིག །ནམ་ཞིག་ནམ་འཆི་ཆ་མེད་པས། །དགེ་བ་ལ་འཕྲལ་དུ་འབད་པ་ཞུ། །ཞེས་གསུངས།
觉囊多罗那他：
难得人身时，勿以苦度日，不知何时死，立即行善法。

死神将于何时何地出现，这是谁也无法预料的。当这一天到来时，就算关系密切的亲友围绕在身旁，声嘶力竭地呼唤着我们的名字，撕心裂肺地痛哭流涕，甚至因悲伤过度而昏厥倒地，死神也会毫不留情。此时，哪怕心中再依依不舍，我们还是不得不离开人间，孤身一人走上凄凄惨惨的中阴路。
——法王晋美彭措