我们一辈子都在担心失去，便一辈子都在抓取、囤积，永远缺乏满足感。佛陀教我们布施，通过给予来消除那种贫乏的感觉。有人需要食物，如果我们有食物，就给他；有人需要衣服、药品、金钱、安慰、关心，如果我们能做到，就去帮助。

在修行中，什么时候有了死期不定的定解、觉悟，才算真正进入佛门，才能感悟到佛法的魅力，才能领受佛力的加持。在此之前，佛法还是心外的东西。

真正的法是无量无边、平等无分别的，但是我们要从中获得多少利益，取决于自己。自己的善根有多少，得到的佛法就有多少。

ཆོས་རྗེ་འཇིགས་མེད་ཕུན་ཚོགས་ཀྱིས།བདག་ནི་འདི་ནས་ཚེ་རབས་ཐམས་ཅད་དུ།།བླ་མ་ལྷག་པའི་ལྷ་ཡིས་རྗེས་སུ་བཟུང་།།བསླབ་གསུམ་ཡོན་ཏན་རྒྱ་མཚོའི་གཏེར་ལ་དབང་།།བསྟན་འགྲོའི་དོན་ཆེན་འབད་མེད་འགྲུབ་པར་ཤོག།ཅེས་གསུངས།
法王晋美彭措：
愿我生生世世中，上师本尊予摄受，自在如海三学德，弘法利生任运成。

ཀུན་མཁྱེན་ཀློང་ཆེན་རབ་འབྱམས་ཀྱིས།རྣམ་རྟོག་སྐྱེས་ཚེ་གཅེར་གྱིས་ལྟ་བ་གཅེས།།སེམས་ཐག་ཆོད་ཚེ་ཐོག་ཏུ་བཞག་པ་གཅེས།།སྒོམ་དུ་མེད་པ་སྒོམ་དུ་བཞག་པ་གཅེས།། ...全文

为报佛恩，愿做使者：古人说“谁言寸草心，报得三春晖”，对于世间父母的恩德，粉身碎骨尚且难报其一，更何况是阿弥陀佛救拔我们速出生死苦海、顿登大乐净土的深恩呢？要知道，作为一名决定以往生西方来解决生死大事的净土行者，我们无始劫来的生死苦难全靠阿弥陀佛的救度；往生净土、登不退地全靠阿弥陀佛的摄持；此后迅速圆成普贤行愿，开发智悲力大用，化身在尘尘刹刹中普度无量众生，摄持他们往生极乐世界，也全靠阿弥陀佛的加被，因此，我们对阿弥陀佛应该有深深的感恩之心。为了报佛恩，应该全心投入到弥陀大愿海救度众生的事业当中，愿意为弥陀愿海法门在此世间的推动做一切应做的善事。大家更要至诚地发起大誓愿，愿生生世世做阿弥陀佛的使者，成为成办阿弥陀佛事业的一分子。愿意做他的任何工具、任何仆人、任何推广者，不畏艰难、勇往直前地弘传净土大法，让十方众生都来称念弥陀圣号，同登弥陀大愿船，由此真实地将无量结缘众生都摄持到极乐世界。南无阿弥陀佛！

人生有限，诸法无常；死亡必至，时处难料。当我们为了欲乐和贪嗔付出太多的时候，觉悟的机会已经一再失去了。

佛法是一面用来发现自己错误的镜子。各位若是真心想改正错误、想解脱，就把这个“我”放下，不要把自己摆得太高，不要把自己看得很重。这是我们最大的弱点。

རྩོད་བཟློག་ལས།གལ་ཏེ་ངས་དམ་བཅས་འགའ་ཡོད།།དེས་ན་ང་ལ་སྐྱོན་འདི་ཡོད།།ང་ལ་དམ་བཅའ་མེད་པས་ན།།ང་ནི་སྐྱོན་མེད་ཁོ་ན་ཡིན།།ཅེས་གསུངས།
《回诤论》：
若我有少宗，则我有彼过，我无立宗故，唯我为无过。

今年是法王上师离开我们的第十五年，内心的思念如同翻腾着的海浪，澎湃激荡，却难以言表。想起您在传讲我等导师释伽牟尼佛本生传时，因信心而不自禁地热泪盈眶；想起您在讲述众生的种种苦难时，因悲心而默然伤怀泪如雨下；想起您于五浊炽盛的特殊年代里，用生命捍卫护持着濒衰的佛法。我那三宝总集的伟大上师啊，当卑微无助的弟子我每每想起这一幕幕，信心和恭敬的潺潺溪水，便滋润着那遍满思念的心田。

为什么说烦恼即是菩提？我们观察烦恼的自性，它是从哪里来，在哪里住，往哪里去，都是不可得的。你证悟到了，烦恼就是菩提。若你没有证得烦恼的自性，还不去对治烦恼，这是错误的。

今天是藏历十八，观世音菩萨节日。嗡玛呢呗美吽！愿更多人见到、听到、忆念、接触观音心咒转经轮。

རྒྱལ་སྲས་ཞི་བ་ལྷས།དེ་ལྟར་སྟོང་པའི་དངོས་རྣམས་ལ།།ཐོབ་པ་ཅི་ཡོད་ཤོར་ཅི་ཡོད།།གང་གིས་རིམ་གྲོ་བྱས་པའམ།།ཡོངས་སུ་བརྙས་པའང་ཅི་ཞིག་ཡོད།།བདེའམ་སྡུག་བསྔལ་གང་ལས་ཡིན།།མི་དགར་ཅི་ཡོད་དགར་ཅི་ཡོད།།ཅེས་གསུངས།
寂天菩萨：
故于诸空法，何有得与失？谁人恭敬我？谁复轻蔑我？苦乐由何生？何足忧与喜？

傲慢的基石是“我”，因此对治傲慢的一个方法就是随时随地观察自己，看自己的身体、身体的行动和感觉、内心的感受、思想等等是怎样不停地变化的，由此而慢慢体会到：并不存在一个常恒一体、独立、绝对的“我”。“我”既不存，心怀傲慢自以为是也就显得可笑了。

བློ་སྦྱོང་མཚོན་ཆ་འཁོར་ལོ་ལས།ཨེ་མ་མ་བརྟགས་གཅིག་པུར་ཉམས་དགའ་བའི།།སྣང་བ་འདི་ལ་སྙིང་པོ་མ་མ྄ཆིས་མོད།།འོན་ཀྱང་ཡོད་པ་ལྟ་བུར་སྣང་བ་ཡི།།ཆོས་འདི་ཟབ་སྟེ་དམན་པས་རྟོགས་པར་དཀའ།།ཞེས་གསུངས།
《修行利刃轮》：
奇哉未择似欢喜，此种显现无实质，然而显现似存在，此法甚深劣难见。

一般我们初做某些事情时，都有新鲜感，但是慢慢就厌烦了。如今的学佛人也是一样，刚开始很有信心，很积极，慢慢就轻视了，甚至舍弃了。其实这种退失的心态才是真正的违缘。

有的人特别执着善恶，常常会观察别人的错误和恶业。他人的境界在哪里，你如何了知？你又如何知道他做的是善还是恶？盲目的批评和诽谤是很危险的。

དགེ་སློང་ལ་གཅེས་པའི་མདོ་ལས།ཚུལ་ཁྲིམས་འདི་ནི་བདེ་བའི་མཆོག །ཚུལ་ཁྲིམས་འདི་ནི་ཐར་པའི་ལམ། ཚུལ་ཁྲིམས་འདི་ནི་ཡོན་ཏན་ཞིང་། ཚུལ་ཁྲིམས་འདི་ནི་སངས་རྒྱས་རྒྱུ། ཚུལ་ཁྲིམས་འདི་ནི་རབ་མཆོག་ཡིན། མིག་གི་འབྲས་བུ་བཞིན་དུ་སྲུངས། སྲོག་ལ་བབ་ཀྱང་ཚུལ་ཁྲིམས་ནི། གཏོང་བ་མི་མཁས་བླུན་པོ་ཡིན། ཞེས་གསུངས།
《教诫比丘经》：
此戒律乃胜安乐，此戒律乃解脱道，此戒律乃功德田，此戒律乃成佛因，此戒律乃最殊胜，故当护持如眼目，纵遇命难不舍戒，若舍则为极愚痴。

བློ་ཁ་ཆོས་ལ་ཕྱོགས་པ་བླ་མའི་དྲིན།།
ཆོས་ལ་དགའ་བ་སྐྱེས་པ་བླ་མའི་དྲིན།།
མཚུངས་མེད་དྲིན་ཅན་བླ་མར་གསོལ་བ་འདེབས།།
དམ་ཆོས་མཐའ་རུ་ཕྱིན་པར་བྱིན་གྱིས་རློབས།།
———མཁན་ཆེན་འཆི་མེད་རིག་འཛིན་གྱིས།
心向正法师之恩
于法生喜师之恩
祈请无等大恩师
加持修法至究竟
———堪钦齐美仁增

མི་རྟག་པའི་མདོ་ལས།ཀྱེ་མ་འདུ་བྱེད་རྣམས་མི་རྟག །སྐྱེ་ཞིང་འཇིག་པའི་ཆོས་ཅན་ཡིན། །སྐྱེ་ནས་འཇིག་པར་འགྱུར་བ་སྟེ། །དེ་བས་ཉེ་བར་ཞི་བ་བདེ། ཞེས་གསུངས།
《无常经》：
呜呼诸法皆无常，生而毁灭之自性，生之当下即为灭，是故寂灭得安乐。