༧ འདི་སྐད་བདག་གིས་ཐོས་པ་དུས་གཅིག་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་རྒྱལ་བུ་རྒྱལ་བྱེད་ཀྱི་ཚལ་མགོན་མེད་ཟས་སྦྱིན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བ་ན་བཞུགས་སོ།། དེའི་ཚེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་བཀའ་སྩལ་པ། དགེ་སློང་དག་འདི་ལྟ་སྟེ། གཟུགས་ལ་དགའ་ཞིང་ཆགས་པས། སྡུག་བསྔལ་ལ་དགའ་ཞིང་ཆགས་པར་འགྱུར་རོ།། སྡུག་བསྔལ་ལ་དགའ་ཞིང་ཆགས་པས། སྡུག་བསྔལ་ལས་ཐར་བར་མི་འགྱུར་རོ།། དེ་བཞིན་དུ་ཚོར་བ་དང་། འདུ་ཤེས་དང་། འདུ་བྱེད་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་རྣམས་ལ་དགའ་ཞིང་ཆགས་པས། སྡུག་བསྔལ་ལ་དགའ་ཞིང་ཆགས་པར་འགྱུར་རོ།། སྡུག་བསྔལ་ལ་དགའ་ཞིང་ཆགས་པས། སྡུག་བསྔལ་ལས་ཐར་བར་མི་འགྱུར་རོ།། དགེ་སློང་དག་འདི་ལྟ་སྟེ། གཟུགས་ལ་མི་དགའ་ཞིང་མ་ཆགས་པས། སྡུག་བསྔལ་ལ་མི་དགའ་ཞིང་མ་ཆགས་པར་འགྱུར་རོ།། སྡུག་བསྔལ་ལ་མི་དགའ་ཞིང་མ་ཆགས་པས། སྡུག་བསྔལ་ལས་ཐར་བར་འགྱུར་རོ།། དེ་བཞིན་དུ་ཚོར་བ་དང་། འདུ་ཤེས་དང་། འདུ་བྱེད་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་རྣམས་ལ་མི་དགའ་ཞིང་མ་ཆགས་པས། སྡུག་བསྔལ་ལ་མི་དགའ་ཞིང་མ་ཆགས་པར་འགྱུར་རོ།། སྡུག་བསྔལ་ལ་མི་དགའ་ཞིང་མ་ཆགས་པས། སྡུག་བསྔལ་ལས་ཐར་བར་འགྱུར་རོ།། དེའི་ཚེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དེ་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་ནས། དགེ་སློང་དེ་དག་ཡི་རངས་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་གསུངས་པ་ལ་མངོན་པར་བསྟོད་དོ།།
མི་རྟག་སྡུག་བསྔལ་སྟོང་བདག་མེད།།
ཡང་དག་ཡིད་ལ་བྱས་པ་ཡིན།།
མ་ཤེས་ལ་སོགས་བཞི་པོ་དང་།།
གཟུགས་ལ་དགའ་ཞིང་ཆགས་པའོ།།
如是我闻:
一时,佛住舍卫国祇树给孤独园。
尔时,世尊告诸比丘:“于色爱喜者,则于苦爱喜;于苦爱喜者,则于苦不得解脱。如是受、想、行、识爱喜者,则爱喜苦;爱喜苦者,则于苦不得解脱。
诸比丘,于色不爱喜者,则不喜于苦;不喜于苦者,则于苦得解脱。如是受、想、行、识不爱喜者,则不喜于苦;不喜于苦者,则于苦得解脱。”
时,诸比丘闻佛所说,欢喜奉行。
无常及苦空,
非我正思惟,
无知等四种,
及于色喜乐。