纵使将一位病人照顾得无微不至，直到康复为止，但这样能防止他以后不再生病吗？不能。我们能解决的，只是这一次生病的问题罢了，他在以后的生生世世中所要经历的病痛，我们是爱莫能助的；任何形式的财物布施，都只能暂时地解决他人生活贫困、衣食无着的问题，却并非长远之计。只有让众生明了生老病死的真相，引导他们修行，从而踏上解脱道，才能彻底地、永久性地解决他们的所有痛苦，所以，这才是真正的利益众生、度化众生，才是真正意义上的救度。网页链接 [慧灯之光四：佛教的定义]

对外境生嗔，只会毁坏自己的今生后世。所以，包括自己在患病时，对病魔也不要嗔恨，否则会让自己苦上加苦。
——法王晋美彭措

今天是藏历二十一，地藏王菩萨节日。断恶行善，回向菩提。顶礼供养皈依地藏王菩萨摩诃萨！

当遭遇怨敌伤害时，浅慧之人的嗔心会油然而生，情不自禁就采取各种报复手段——当然，导致的后果也可想而知。
释迦牟尼佛曾着重指出：所有痛苦与快乐，皆是源于自己以前的业力。如果把受苦的原因怪罪于外境与别人，而不知励力忏悔业障，那只会增上无边烦恼。就像一个患了胆病的人，随意享用油腻食物，结果加重了病情，这时候他只该责怪自己，而不应迁怒于食物，对它大生嗔心。
——法王晋美彭措

དྲི་མ་མེད་པར་གྲགས་པས་བསྟན་པ་ལས། ཐབས་ཀྱི་སྲིད་པར་འགྲོ་བའི་འགྲོ་བ་འདི་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ཐར་པའོ། ། ཐབས་དང་བྲལ་བའི་ཤེས་རབ་འདི་ནི་འཆིང་བའོ།།ཤེས་རབ་དང་བྲལ་བའི་ཐབས་ཀྱང་འཆིང་བའོ།།ཞེས་གསུངས།
《无垢称经》：
以方便度众生，是诸菩萨之解脱。离方便之智慧，为束缚，离智慧之方便，亦为束缚。

信心从智慧中来，傲慢从无知中来。信心是成就的根本，傲慢是成就的违缘。

佛陀曾明确地说过，在整个宇宙生命界当中，如果人的因缘条件成熟了，不但可以解决自己的生老病死，还可以自利利他，可以引导其他生命解脱，因此，人生的机会非常非常难得，从这个角度来说，人与动物的生命价值有点不一样。网页链接 [慧灯之光五：饶益有情九观察]

如果有人问：“什么是佛法？”则可回答说：“佛法就是智悲。”学佛是什么呢？就是学智慧与大悲。网页链接 [慧灯之光四：佛教的定义]

佛教中有很多方法教人如何训练自心，让心安静、柔软、敏锐，这样慢慢地，你对事物的觉知会改变，对很多问题的看法、待人处世的方式也都会变化。更重要的是，你的心柔韧了，面对干扰和压力就不会那么容易受到影响。遇到问题，能跳出问题来看，或者跳出自己的角度来看，这就很不错了。

发菩提心，就是要放下自私自利。我们现在连学佛修行都是自私自利的，什么都抢。其实有时候，把好的机会让给其他人，也是一种修行。

ཉེ་བ་འཁོར་གྱིས་ཞུས་པའི་མདོ་ལས། འཁོར་བ་ལ་མི་ཕྱོགས་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་འཆལ་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་མཆོག་ཡིན་ནོ།། འཁོར་བ་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་མཆོག་ཡིན་ནོ།ཞེས་གསུངས།
《富楼那请问经》：
不入轮回是菩萨之破戒，受持轮回是殊胜之戒律。

一般而言，有些高僧大德害怕为名利所累，故决不贪计个人财物，常常以苦行僧的面目调化众生；但也有一些大成就者，为了利益更多有情，不得不“沾染”世间名利。
当年，华智仁波切和贡珠·云丹嘉措都是著名的成就者，并且私交甚笃。贡珠仁波切在石渠的弟子很多，起居坐卧如同众星捧月一般，身边的马匹和财物也多得难以计数。
有一次两人共处时，华智仁波切因对贡珠仁波切的声名显赫、财富广积心生厌倦，便对身边的人说：“贡珠·云丹嘉措如今已闻名遐迩、财富丰饶，像我这样的苦行僧再逗留于此，恐怕会大煞风景，我还是走吧。”
贡珠仁波切听后，再三祈请他留下来。华智仁波切以开玩笑的方式说：“当初在西穷晋美土登南嘉面前听闻佛法时，我俩不但衣不蔽体，而且房屋简陋，时常遭受众人的欺辱。当时为了果腹，我们还常结伴外出乞讨、化缘，这些事不知你现在是否还记得？如今，你已成为著名的高僧，也不再需要我为你做什么了，我呆在这里还有什么意义呢？”
听闻此言，贡珠仁波切摇摇头说：“你千万别这样想。有些事情，我根本就是迫于无奈而行之，绝非贪图个人利益，若不是以此可饶益众生……”听完挚友的一番解释，华智仁波切点头表示理解。
想想这两位震古铄今的大德，一位以贫穷僧人的形象度众，一位则以富裕僧人的面目饶益有情，但不管如何示现，他们都具有无私的境界，一心只为了利益众生。相形之下，有些人内心深处只有自己，不择手段地贪图名闻利养，这又有什么可值得世人敬仰呢？
——法王晋美彭措

ས་སྐྱ་པཎྚི་ཏས།སེམས་ཅན་ལས་ངན་སྤྱོད་པ་ལ།།སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཀྱང་ཅི་བྱར་ཡོད།།ཅེས་གསུངས།
萨迦班智达：
众生行恶果，佛陀也难救。

要是有人来问我，
这是什么地方？
我就骄傲的告诉他：
这是我的家乡

如今的世间人莫说不看热闹，或者时常安住一处，就连平时讲话，嗓门也是越来越大。
其实，不管是什么人，平日里都应当心性调柔、轻声慢语，不要随意高声叫喊。
——法王晋美彭措

如果既没有神通，又不懂圆光术，像我们这样的普通人想去饶益众生，该怎么办呢？唯一的方法，就是运用我们自己的智慧，去分析某件事情的过程和结果，然后做出取舍，认为该做就做，不该做就不做。这是比较适合我们的一个理想方法。网页链接 [慧灯之光五：饶益有情九观察]

月称菩萨的《入中论》是代表大乘佛法最好的经典，该论认为：从世俗谛的角度来说，精神与物质都存在；从胜义谛的角度来说，则物质与精神均不存在，二者都是空性，并不是物质是空，精神是不空。月称菩萨进一步说道，这些都是释迦牟尼佛的观点，因为佛在《俱舍论》中，对世俗谛的精神与物质都有所探讨，而在讲述《般若波罗蜜多》时，又同时破斥了精神与物质。换句话说，如果认为成立，则双双都成立；反之，则双双都要破斥。这是月称菩萨的论点。网页链接 [慧灯之光四：佛教的定义]

དྲན་ནོ་དྲན་ནོ་ཕ་གཅིག་བླ་མ་དྲན།།
དྲན་ནོ་དྲན་ནོ་སེམས་ཀྱི་ཉི་མ་དྲན།།
དྲན་ནོ་དྲན་ནོ་ཆོས་ཀྱི་རྗེ་བོ་དྲན།།
དྲན་ནོ་དྲན་ནོ་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་དྲན།།
——ཆོས་རྗེ་བླ་མའི་རྣམ་ཐར་རྒྱས་པར་བཀོད་པ་ལས།

思念思念，思念一父师；
思念思念，思念心明日；
思念思念，思念圣法王；
思念思念，思念如意宝。
——《法王如意宝广传》

ཀུན་མཁྱེན་མི་ཕམ་པས།བརྩོན་པ་དག་དང་བྲལ་གྱུར་ན། །དོན་ཆུང་ཡིན་ཡང་འགྲུབ་པར་དཀའ། །བརྩོན་འགྲུས་ལྡན་ན་ཡོན་ཏན་ཀུན། །རང་གི་ལག་ན་•གནས་དང་མཚུངས། །ཞེས་གསུངས།
全知麦彭巴：
倘若无有精进心，纵为小事亦难成，若具精进诸功德，如同握于手掌中。

（13）
（13）
༡༣ འདི་སྐད་བདག་གིས་ཐོས་པ་དུས་གཅིག་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་རྒྱལ་བུ་རྒྱལ་བྱེད་ཀྱི་ཚལ་མགོན་མེད་ཟས་སྦྱིན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བ་ན་བཞུགས་སོ། དེའི་ཚེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་བཀའ་སྩལ་པ། དགེ་སློང་དག་འདི་ལྟ་སྟེ། སེམས་ཅན་རྣམས་གཟུགས་ཀྱི་རོ་ལ་མངོན་པར་མ་ཆགས་ན། གཟུགས་ཀྱིས་གོས་པ་མི་འགྱུར་རོ། འོན་ཀྱང་། སེམས་ཅན་དེ་དག་གཟུགས་ཀྱི་རོ་ལ་ཆགས་པའི་ཕྱིར། དེས་གོས་པ་འགྱུར་རོ། དེ་བཞིན་དུ། སེམས་ཅན་རྣམས་ཚོར་བ་དང་། འདུ་ཤེས་དང་། འདུ་བྱེད་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལ་མ་ཆགས་ན། སེམས་ཅན་དེ་དག་རྣམ་པར་ཤེས་པས་གོས་པ་མི་འགྱུར་རོ། འོན་ཀྱང་། སེམས་ཅན་དེ་དག་ཚོར་བ་དང་། འདུ་ཤེས་དང་། འདུ་བྱེད་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་རྣམས་ཀྱི་རོ་ལ་ཆགས་པའི་ཕྱིར། སེམས་ཅན་དེ་དག་རྣམ་པར་ཤེས་པས་གོས་པ་འགྱུར་རོ། དགེ་སློང་དག ། འདི་ལྟ་སྟེ། སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་གཟུགས་ཀྱི་སྐྱོན་དུ་མ་གྱུར་ན། སེམས་ཅན་དེ་དག་གཟུགས་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བར་མི་རིགས་ན་ཡང་། སེམས་ཅན་དེ་དག་ལ་སྐྱོན་དུ་གྱུར་བའི་ཕྱིར། སེམས་ཅན་དེ་དག་གཟུགས་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བར་བྱའོ། དེ་བཞིན་དུ། སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཚོར་བ་དང་། འདུ་ཤེས་དང་། འདུ་བྱེད་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་རྣམས་ཀྱི་སྐྱོན་དུ་མ་གྱུར་ན། སེམས་ཅན་དེ་དག་ངེས་པར་འབྱུང་བར་མི་རིགས་ན་ཡང་། སེམས་ཅན་དེ་དག་ལ་ཚོར་བ་དང་། འདུ་ཤེས་དང་། འདུ་བྱེད་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་རྣམས་ཀྱི་སྐྱོན་དུ་གྱུར་བའི་ཕྱིར། སེམས་ཅན་དེ་དག་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བར་བྱའོ། དགེ་སློང་དག ། འདི་ལྟ་སྟེ། སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་གཟུགས་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བ་མེད་ན། སེམས་ཅན་དེ་དག་གཟུགས་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བར་མི་རིགས་ན་ཡང་། སེམས་ཅན་རྣམས་གཟུགས་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། སེམས་ཅན་དེ་དག་གཟུགས་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བར་བྱའོ། དེ་བཞིན་དུ། སེམས་ཅན་རྣམས་ཚོར་བ་དང་། འདུ་ཤེས་དང་། འདུ་བྱེད་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བ་མེད་ན། སེམས་ཅན་དེ་དག་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བ་མི་རིགས་ན་ཡང་། སེམས་ཅན་རྣམས་ཚོར་བ་དང་། འདུ་ཤེས་དང་། འདུ་བྱེད་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་རྣམས་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། སེམས་ཅན་དེ་དག་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བར་བྱའོ། དགེ་སློང་དག ། བདག་གིས་ཕུང་པོ་ལྔ་ཡི་རོ་ལ་རོ་རུ་ཆགས་པ་དང་། སྐྱོན་ལ་སྐྱོན་དུ་བལྟ་བ་དང་། ངེས་པར་འབྱུང་བར་ངེས་པར་འབྱུང་བར་དུ་ཡང་དག་པར་ཇི་ལྟར་བ་བཞིན་དུ་མ་ཤེས་ན། འདོད་པའི་ལྷ་རྣམས་དང་། བདུད་རྣམས་དང་། ཚངས་པ་དང་། དགེ་སྦྱོང་དང་། བྲམ་ཟེ་དང་གཞན་པའི་ལྷ་དང་མི་རྣམས་ཀྱི་ནང་ནས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་། ངེས་པར་འབྱུང་བ་དང་། འདོད་པ་དང་བྲལ་བར་མི་འགྱུར་ཞིང་། རྟག་ཏུ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ལ་གནས་པར་འགྱུར་རོ། དེ་ལྟར་ན། བདག་གིས་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པར་མི་འགྱུར་རོ། དགེ་སློང་དག། བདག་གིས་ཕུང་པོ་ལྔ་ཡི་རོ་ལ་རོ་རུ་ཆགས་པ་དང་། སྐྱོན་ལ་སྐྱོན་དུ་བལྟ་བ་དང་། ངེས་པར་འབྱུང་བ་ལ་ངེས་པར་འབྱུང་བ་ཇི་ལྟར་བ་བཞིན་དུ་ཡོངས་སུ་ཤེས་པས། འདོད་པའི་ལྷ་རྣམས་དང། བདུད་རྣམས་དང་། ཚངས་པ་དང་། དགེ་སྦྱོང་དང་། བྲམ་ཟེ་དང་གཞན་པའི་ལྷ་དང་མི་རྣམས་ཀྱི་ནང་ནས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་། ངེས་པར་འབྱུང་བ་དང་། འདོད་པ་དང་བྲལ་བར་གྱུར་བས། མདུད་པ་ཐམས་ཅད་ལས་གྲོལ་བ་གྱུར་ཅིང་དུས་རྟག་ཏུ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ལ་གནས་པར་མི་འགྱུར་རོ། དེ་ལྟར་ན། བདག་གིས་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། དེའི་ཚེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དེ་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་ནས་དགེ་སློང་དེ་དག་ཡི་རངས་ཏེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་གསུངས་པ་ལ་མངོན་པར་བསྟོད་དོ།།
如是我闻：
一时，佛住舍卫国祇树给孤独园。
尔时，世尊告诸比丘：“若众生于色不味者，则不染于色；以众生于色味故，则有染著。如是众生于受、想、行、识不味者，彼众生则不染于识；以众生味受、想、行、识故，彼众生染著于识。
诸比丘，若色于众生不为患者，彼诸众生不应厌色；以色为众生患故，彼诸众生则厌于色。如是受、想、行、识不为患者，彼诸众生不应厌识；以受、想、行、识为众生患故，彼诸众生则厌于识。
诸比丘，若色于众生无出离者，彼诸众生不应出离于色；以色于众生有出离故，彼诸众生出离于色。如是受、想、行、识于众生无出离者，彼诸众生不应出离于识；以受、想、行、识于众生有出离故，彼诸众生出离于识。
诸比丘，若我于此五受阴不如实知味是味、患是患、离是离者，我于诸天、若魔、若梵、沙门、婆罗门、天人众中不脱、不出、不离，永住颠倒，亦不能自证得阿耨多罗三藐三菩提。诸比丘，我以如实知此五受阴，味是味、患是患、离是离故，我于诸天、若魔、若梵、沙门、婆罗门、天人众中，自证得脱、得出、得离、得解脱结缚，永不住颠倒，亦能自证得阿耨多罗三藐三菩提。”
时，诸比丘闻佛所说，欢喜奉行。