【时光·密语】在短暂的人生中，遇到如此殊胜的上师和正法~

མི་ཚེ་ཐུང་ཐུང་འདི་ལ། འདི་ལྟ་བུའི་བླ་མ་དང་ཆོས་བཟང་པོར་འཕྲད་དུས། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དང་རྫོགས་ཆེན་གང་རུང་ལ་གདེང་ཅུང་ཙམ་རེ་མ་ཐོབ་ན་ཧ་ཅང་ཕངས་བས་འདི་ལ་ངེས་པར་དུ་ནན་ཏན་དགོས་འུ་འདུག

在短暂的人生中，遇到如此殊胜的上师和正法，此时，在菩提心和大圆满方面若没有得到一点有把握的境界，则是最大的遗憾。我们对此应该值得精进。

人如果怀有嗔心，则始终得不到自在，连一个快乐的机会也没有，别人更不会恭敬自己。

——法王晋美彭措

སློབ་དཔོན་ཕྱོགས་ཀྱི་གླང་པོས། ཚད་མར་གྱུར་པ་འགྲོ་ལ་ཕན་བཞེད་པ། །སྟོན་པ་བདེ་གཤེགས་སྐྱོབ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ནས། །ཚད་མ་བསྒྲུབ་ཕྱིར་རང་གི་གཞུང་ཀུན་ལས། །བཏུས་ཏེ་སྣ་ཚོགས་འཐོར་རྣམས་འདིར་གཅིག་བྱ། །ཞེས་གསུངས།

陈那论师：

敬礼定量欲利生，大师善逝救护者，为成量故从自论，集诸散说汇为一。

མི་ཕམ་རིན་པོ་ཆེས།ཤིན་ཏུ་གསང་བར་འོས་པ་ནི།།རང་ལས་གཞན་པ་སུ་ལའང་མིན།།མཛའ་བས་མཛའ་བར་ཚིག་སྤེལ་ནས།།ཐ་མ་རྒྱལ་ཁམས་ཁྱབ་པར་འགྱུར།།ཅེས་གསུངས།

麦彭仁波切：

该保密的事情，除了自己谁都不要说，否则密友传密友，秘密就会遍天下。

回忆过去有意义，关心未来也重要，活在当下更美好、幸福。

佛教分为小乘、大乘。小乘的修行目标是为了自己从烦恼和痛苦中解脱；大乘唯一希望所有众生彻底解脱，并身体力行地饶益他们。

演一部戏，需要正面和反面的人物，同样，我们人生这出戏，也需要有支持力和反对力。不管怎么样，我们都要感恩他们，因为若没有他们的参与，人生或许会变得毫无精彩之处。

@益西彭措官方微博

文殊菩萨左手持经函，右手持宝剑，这昭示我们，修行就是举起智慧的宝剑，消灭各种错误的知见及其所导致的烦恼。宝剑锋从磨砺出，文殊菩萨的智慧宝剑，来自于哪里呢？就来自于经函，也就是从对经论的反复闻思修中，锻造出来的。

曾遇到一个专门给人治病的按摩师，他做这工作从15岁就开始了，如今到了50岁仍没有放弃，甚至经常连续按摩7个小时也不觉累，内心始终很快乐。我们修行人若也有他这样长年如一日、充满快乐、恒常不变的心态，又何愁道业不成呢？ 

有人问，佛教大德为何不以神通度化众生？《长阿含经》中就有现成的答案，佛告坚固：“我终不教诸比丘为婆罗门、长者、居士而现神足上人法也，我但教弟子于空闲处静默思道。若有功德，当自覆藏，若有过失，当自发露。”可见，若无特殊必要，高僧大德除了开显佛理引导众生外，一般不会轻易示现神通。